Urodziła się w 1944 roku w Kiwercach (powiat łucki, województwo wołyńskie II RP) jako trzecie dziecko Janiny i Jana Żołędziewskich. W 1944 roku wraz z rodzicami i rodzeństwem wyjechała do Sadów koło Niemodlina, gdzie ojciec otrzymał dom i gospodarstwo jako osadnik wojskowy. W wieku sześciu lat straciła matkę. Wówczas ojciec przeniósł się do Nowizny, a potem do Włók, gdzie założył nową rodzinę, natomiast pani Barbara trafiła pod opiekę krewnych do Janowicy (województwo lubelskie). W nowym miejscu zamieszkania miała trudne warunki. Chodziła do szkoły i jednocześnie musiała pomagać przy licznych pracach na gospodarstwie. W 1954 roku przyjechała do Włók. Ukończyła szkołę podstawową, wyszła za mąż za Józefa Adamka i podjęła naukę w Technikum Rolniczym w Bożkowie. Lata dorosłego życia poświęciła pracy we własnym gospodarstwie rolnym. Aktywnie działała w Kole Gospodyń Wiejskich, a w latach 1995–2003 pełniła funkcję sołtysa sołectwa Włóki. Wspólnie z mężem wychowała troje dzieci.
1 | Bestialstwo Ukraińców wobec ludności polskiej | |
| ||
2 | Powstanie warszawskie i zbrodnia katyńska we wspomnieniach wojennych Jana Żołędziewskiego | |
| ||
3 | Codzienność na wsi wypełniona ciężką pracą | |
| ||
4 | Przygotowania w domu do Wigilii i Bożego Narodzenia | |
|
Bestialstwo Ukraińców wobec ludności polskiej (Kiwerce, 1943)
Codzienność na wsi wypełniona ciężką pracą (Włóki, lata 50.–60. XX w.)
Przygotowania w domu do Wigilii i Bożego Narodzenia (Włóki, lata 50. XX w.)